Τρεις μικρές ιστορίες αγάπης απ’ τον πατέρα του νατουραλισμού, τρεις ιστορίες που στις ελάχιστες σελίδες τους καταφέρνουν με την ασύγκριτη πένα του Εμίλ Ζολά να συμπυκνώσουν τα συμπεράσματα της αριστοτεχνικής διείσδυσης του συγγραφέα στα σεξουαλικά και κοινωνικά ήθη της εποχής. Χαρακτήρες ολοζώντανοι που πάλλονται απ’ τις αντιφάσεις των αισθηματικών, οικονομικών και θρησκευτικών αναγκών τους. Κλωστές αόρατες όμως δυνατές σαν ατσάλι δένουν τους ήρωες της κάθε ιστορίας μεταξύ τους σε καταστάσεις άλλοτε τραγικές κι άλλοτε σχεδόν αστείες, όπως συμβαίνει πάντα στη ζωή. Καταστάσεις που δεν είναι τίποτε άλλο από σκηνές απλής δεδομένης, όμως, εμπεριέχουν στην εκδήλωσή τους όλες τις επιρροές, τα στερεότυπα, τους περιορισμούς, τις ακραίες εκδηλώσεις των ανθρώπινων ενστίκτων. Ο πλούτος και η φτώχια, η ισχύς και η αδυναμία, ο πόθος για την αισθηματική και σαρκική ταύτιση και η διάψευσή του, η φιλοδοξία και η παραίτηση απ’ τα πάντα, η δίψα για ζωή και η αιφνίδια εμφάνιση του θανάτου.