ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΑΖΟ

Ήταν λοιπόν ο άντρας της. Ο άνθρωπος που έμπαινε στο δωμάτιο τις νύχτες, ο άνθρωπος που έκανε τη ζωή της μαρτύριο, ήταν ο άντρας της. Γεμάτη φρίκη η Λένα κοιτούσε το ακίνητο σώμα πάνω στο πάτωμα, τα γυαλένια μάτια του που την κοίταζαν απειλητικά. Ένα μικρό ρυάκι αίμα έτρεχε από την άκρη του στόματός του. Τα κομμάτια απ’ το σπασμένο βάζο είχαν σκορπίσει γύρω του. Έμενε εκεί ακίνητη, παγωμένη, με τα μάτια διεσταλμένα από φρίκη, χωρίς να μπορεί να καταλάβει καλά τί έγινε. Ασυναίσθητα έσφιγγε στο χέρι της το γυαλιστερό μπράουνινγκ. Θα νόμιζες πως το πτώμα με τα γυαλένια μάτια την είχε μαγνητίσει, πως τα πόδια της είχαν ριζώσει στο πάτωμα. –Βοήθεια, ούρλιαξε. [ ... ] –Τότε, είπε πάλι αγωνιώντας η ωραία γυναίκα, αν δεν έκανα λάθος, καμιά εξήγηση δεν μπορεί να υπάρχει σε όλα αυτά. – Ίσως υπάρχει. –Ποιά ; Τί έγινε το πτώμα του άντρα μου ; Ποιός άλλαξε το βάζο ; Γιατί έσβηναν τα φώτα κι άναβαν μόνα τους ; Τί απόγινε το πιστόλι ; Γιάννη, είναι σχεδόν υπερφυσικά όλα αυτά. ΜΙΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ, η Λένα Κορονέλλου, κάτοικος Ψυχικού, ξυπνάει μες στη νύχτα με την εντύπωση πως κάποιος βρίσκεται στο δωμάτιό της. Εντελώς φοβισμένη, πυροβολεί κι ο άγνωστος πέφτει νεκρός. Ανάβοντας το φως, διαπιστώνει πως σκότωσε τον άντρα της. Ταυτόχρονα, ένα κρυστάλλινο κόκκινο βάζο πέφτει από το τζάκι στο πάτωμα και θρυμματίζεται. Η γυναίκα βγαίνει από το δωμάτιο σαν τρελή, και όταν επιστρέφει με τους υπηρέτες της βίλας της το πτώμα έχει εξαφανιστεί ενώ το βάζο είναι και πάλι στη θέση του. Αναρωτιέται τότε αν το επεισόδιο συνέβη στην πραγματικότητα ή αν απλώς το φαντάστηκε. Στο μεταξύ, ο άντρας της, ο οποίος θα ταξίδευε στη Θεσσαλονίκη για δουλειές, είναι άφαντος. Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά ; Η εμφάνιση του Γιάννη Σιγανού, παλιού φίλου της Κορονέλλου, ο οποίος αναζητεί την αλήθεια για τα μυστηριώδη γεγονότα, δίνει άλλη τροπή στην υπόθεση. Είναι αυτός που θεωρεί πως το κόκκινο βάζο είναι το κλειδί του προβλήματος.